Efekty zabiegu z zastosowaniem toksyny botulinowej

Działanie toksyny botulinowej (powszechnie nazywanej botoksem) polega na trwałym połączeniu tej substancji z płytką nerwowo-mięśniową. Dokonuje się to przez fragmentację białka SNAP-25 niezbędnego do wydzielania acetylocholiny z zakończeń presynaptycznych. W konsekwencji dochodzi do porażenia płytki motorycznej i zniesienia kurczliwości mięśni. W zależności od celu terapii, efektem działania toksyny botulinowej może być:

• rozluźnienie i wygładzenie rysów twarzy w kontekście zabiegów likwidacji zmarszczek lub modelowania twarzy
• kontrolowana regulacja napięcia mięśni stosowanej w zabiegach unoszenia brwi, korekty nosa, leczenia migreny i bruksizmu
• ograniczenia nadmiernego działania gruczołów potowych podczas leczenia nadpotliwości.

Jak wygląda zabieg iniekcji botoksu?

Zabieg wykonywany jest przez lekarza specjalistę medycyny estetycznej po ustaleniu wskazania do zabiegu oraz wykluczeniu przeciwwskazań w trakcie konsultacji lekarskiej. Polega na podaniu mikroigłą, odpowiedniej do potrzeb terapeutycznych ilości toksyny botulinowej – bezpośrednio do mięśni położonych pod skórą. Mimo, że zabieg nie wymaga znieczulenia miejscowego, ze względu na komfort pacjenta stosowane jest czasami znieczulenie kremem na około 1 godzinę przed zabiegiem.
Ból związany ze wstrzykiwaniem jest minimalny – wielu pacjentów porównuje go do kilkusekundowego ugryzienia przez komara.

Czas zabiegu

Zabieg trwa od 15 do 30 minut.

Okres rekonwalescencji

Zabieg nie wymaga okresu rekonwalescencji. Bezpośrednio po zabiegu może wystąpić obrzęk miejscowy, ustępujący zazwyczaj po ok. 4 godzinach.

Czas utrzymywania się efektów

Do powrotu przekazywania impulsów dochodzi stopniowo wraz z tworzeniem się nowych zakończeń nerwowo-mięśniowych po około 4-12 miesiącach.

Przeciwwskazania

• zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastenia gravis, zespół Lamberta Eatona),
• nadwrażliwość na składniki preparatu (albuminy ludzkie),
• stosowanie następujących leków lub okres do 1 tygodnia od ich odstawienia:
  • aminoglikozydy (streptomycyna, gentamycyna, amikacyna, kanamycyna itp.),
  • aminochinolony (chlorochina, hydroksychlorochina),
  • D-penicylamina,
  • cyklosporyna,
  • tubokuraryna,
  • pankuronium,
  • galamina,
  • sukcynylocholina,
  • linkomycyna,
  • tetracyklina,
  • polimyksyna ;
  • miejscowe zakażenia skóry,
  • ciąża,
  • okres laktacji.
  • zaburzenia krzepnięcia,
  • stosowanie leków antykoagulacyjnych (np. aspiryna)